Uoči Berlinskog kongresa, kada je Srbija stekla nezavisnost, Lazarevca još nije bilo, a današnje obližnje selo Šopić imalo je status varošice. Još od 1846. tu je bilo sedište kolubarskog sreza, a prema popisu iz te godine, Šopić je imao 95 kuća i 578 stanovnika. Kraj se, inače, brzo razvijao zbog blizine Beograda i sve veće trgovine sa ne mnogo dalekom Austrijom. Sunčani breg Zbegovac, iznad Šopića, svojim položajem privlačio je i starosedeoce i doseljenike. Ove druge Šopićani su zvali jabancima, jabandžijama ili jabanlijama. Na njemu je 1858. godine sagrađena prva kuća pa se njen vlasnik Negovan Nedeljković iz Šopića može smatrati utemeljivačem budućeg grada. Na Zbegovcu zatim, jedna za drugom, niču nove građevine sa zanatlijskim i trgovačkim radnjama, kafanama, zadrugama.
Iako još bez imena, budući Lazarevac je od 1885. sedište sreskog suda. I tako su se, na Lazarevu subotu, 24. aprila 1887, okupili „brđani Zbegovca“ i Skupštini Kraljevine Srbije sa svoga zbora uputili molbu da im se dodeli ime ali i status opštine. Dve godine kasnije, Narodna skupština zbegovački zahtev prosleđuje Ministarskom savetu. Povoljna je okolnost što se te, 1889. godine, obeležava pola milenijuma od Kosovske bitke. I tako, u čast kneza Lazara Hrebeljanovića, naselje na Zbegovcu dobije njegovo ime i postane – Lazarevac. Iste godine, u novoimenovanom Lazarevcu, počela je da radi prva škola.
Kao sresko mesto – upravno i privredno središte čitavog kraja i raskrsnica puteva ka Beogradu, Rudniku, Aranđelovcu i Posavini, Lazarevac neprestano napreduje i povećava broj stanovnika. Početkom XX veka tome doprinosi i novoizgrađena železnička pruga Valjevo-Mladenovac. Stiže i prvi lekar, počinje da radi apoteka...
Nova istorija i novi uspon Lazarevca počinje 1971. godine kada lazarevačka opština postaje deo beogradskog regiona, to jest jedna od opština glavnog grada Srbije i tadašnje Jugoslavije.
Odlike ovog kraja, povoljne klimatske karakteristike, plodno zemljište, obilje vode i rečnih tokova, bogatstvo biljnog i životinjskog sveta od prastarih vremena činile su ga pogodnim za život.
Industrijalizacijom i intenzivnom eksploatacijom uglja u decenijama posle Drugog svetskog rata Lazarevac i okolina iz temelja menjaju lik i postaju sredina od bitnog značaja za svakodnevni život i razvoj čitave Srbije.
Ugalj je u lazarevačkom kraju otkriven još 1875. godine. U poslednjoj deceniji XIX stoleća počela je njegova jamska eksploatacija koja traje sve do 1974. godine, a od 1936. ugalj se koristi za rad elektrane u Vreocima koja električnom energijom snabdeva Beograd i Kragujevac. Međutim, kolubarsko „crno zlato“ tek sredinom XX veka postaje osnovni činilac života i razvoja ovog kraja, a Rudarski basen „Kolubara“ alfa i omega sadašnjosti i budućnosti. Ukupna zaposlenost, ostvareni društveni proizvod i dohodak, pretežan deo privređivanja i sve društvene delatnosti u najtešnjoj su vezi sa Basenom u pozitivnom ali i u onom drugom smislu. Radovi na otvaranju prvog površinskog kopa kapaciteta od oko pola miliona tona godišnje - počeli su 1950. godine i od tog trenutka proizvodnja se neprestano uvećava pri čemu se grade i prateći objekti za poboljšavanje kvaliteta iskopanog lignita. Sušara, otvorena 1956, bila je u tadašnjoj Jugoslaviji prvi objekat te vrste. U delatnostima industrije i rudarstva, danas je na teritoriji opštine oko 150 preduzeća i pravnih lica. Uz njih, posluje i oko 390 privatnih radnji usmerenih na vađenje ruda i kamena i prerađivačku industriju. U strukturi industrije izrazita je prevaga energetsko- sirovinskog sektora. Zastupljeni su: • proizvodnja i prerada uglja; • proizvodnja električne energije; • proizvodnja nemetala koja u ukupnoj industrijskoj zaposlenosti učestvuje sa 67,2 odsto; • metaloprerađivačka delatnost; • mašinogradnja; • gumarska industrija; • proizvodnja građevinskih materijala; • prehrambena industrija; U delatnostima malih i srednjih privatnih preduzeća najčešće su prisutne usluge, prateće proizvođačke delatnosti, razne vrste zanata i trgovina.

Lazarevac je jedna od opština koje svoje potencijale pretvara u razvojne mogućnosti.
To se, međutim, nedovoljno vidi u beogradskim i drugim medijima sa nacionalnom pokrivenošću, niti je dostupno potencijalnim investitorima.. Ne samo što strujom snabdeva ogroman deo naše zemlje, već i zbog činjenice da podstiče i unapređuje razvoj Srbije, Lazarevac je defakto kapija Beograda i energija Srbije. Upravo je to razlog za realizaciju ovog projekta: da zainteresuje i privuče investitore, da građani Beograda i Srbije upoznaju i prepoznaju potencijale ove opštine, te da im ukaže na mogućnost da se i sami uključe u njen dalji razvoj.

INVESTICIJE (PRIVREDA I POLJOPRIVREDA)

Grad Lazarevac središte je jedne od 17 beogradskih opština koja se prostire na 389 kvadratna kilometra u srednjem toku reke Kolubare.
Od Beograda, glavnog grada Srbije, Lazarevac je udaljen 55 kilometara. Teritorijom opštine prolaze Ibarska magistrala i železnička pruga Beograd- Bar, a saobraćajnu mrežu dopunjuju i magistralni put prema Aranđelovcu, Valjevu i Obrenovcu kao i više regionalnih puteva. Transport ogromnih količina uglja do termoelektrana „Nikola Tesla“ u Obrenovcu obezbeđuje industrijska pruga koja povezuje pogone rudarskog basena „Kolubara.

Povoljan geografski položaj, prirodne karakteristike i višegodišnji rad na industrijskim zonama, garancija su spremnosti za dobrodošlicu investitorima u Lazarevac.
Prednost Lazarevca je odličan geografski položaj. Nalazi se u neposrednoj blizini glavnih i na trasi je budućih evropskih koridora, a neposredna blizina aerodroma, kao i izlaz na reku, zajedno sa odgovarajućim lokacijama i velikim potencijalom za razvoj turizma preduslov su za uspešnu saradnju koju ova opština nudi investitorima.
Lazarevac je mesto značajnih potencijala, kad je reč o industrijskoj proizvodnji. Dobrom „privrednom imidžu“ opštine dodatno bi doprineli strani investitori, ali i domaći privrednici.
Važno je istaći i da lokalna samouprava ima veoma važnu ulogu u privrednom razvoju, što posebno dolazi do izražaja u kreiranju mikro uslove za pospešivanje razvoja biznisa i za privlačenje novih investicija. Od njene efikasnosti na administrativnim poslovima, preko obezbeđenja komunalno infrastrukturno opremljenih lokacija, do lokalne infrastrukturne razvijenosti - često zavisi uspeh u privlačenju investicija. Uloga lokalne samouprave se pomera sa administrativne, ka strateškom upravljanju održivim razvojem.

Pokretač privrednog razvoja svakako je Rudarski basen Kolubara. Pa ipak, ne samo što nije jedini, već i druge, različite, grane privrede doprinose razvoju opštine. Plodno zemljište još je jedan prirodni resurs koji je uslovio razvoj prehrambene i prerađivačke industrije.
Voćarskoj i povrtarskoj proizvodnji pogoduje blizina beogradskog tržišta, te se ona razvija uz primenu savremenih agrotehničkih mera, navodnjavanja, gajenja modernih sorti, korišćenje plastenika i staklenika.

Pred Lazarevcem su u 2017. velike investicije: kako infrastrukturne u gradu, tako i kapitalne, koje će doneti novu, dodatnu, vrednost ovoj opštini.
Pa ipak, nedovoljno je poznato zašto je upravo Lazarevac pouzdan partner svima koji žele više i bolje, svima koji su spremni da rade i zarade.
Medija centar će, kroz ovaj projekat građanima Srbiji i potencijanim domaćim i inostranim investitorima približiti ideju investiranja u ovu opštinu, tako što će (potencijalnim) partnerima kao i građanima, informisanjem pojasniti zašto (i kako) Lazarevac nudi značajne komplekse komunalno opremljenog zemljišta, efikasan i brz postupak dobijanja dozvola za gradnju kao i stručne saradnike koji će na najbolji način ostvariti sve zamisli.

TURIZAM
Lazarevac je opština koja je i danas poznata kao mesto kulturnih manifestacija i kulturno-istorijskih lokacija koje mogu da privuku brojne turiste iz zemlje i inostranstva.
Uporedo sa sve ozbiljnijim razmišljanjima o svestranom unapređenju poljoprivredne proizvodnje, i turizam izbija u prvi plan. Već sada se putnicima koji Ibarskom magistralom iz Beograda kreću ka Valjevo, Čačku, Užicu, Zlatiboru i Tari, ili se sa Kopanika, iz Novog Pazara i Kraljeva vraćaju ka Beogradu, Novom Sadu, iz Lazarevca poručuje: „Nemoj moju kapiju da prođeš“. Predlažu im se različiti turistički programi:
Industrijski turizam: obilazak površinskih kopova uglja, „mesečev pejsaž“ sa vidikovca Volujak. Proizvodnja uglja zahteva skidanje plodnih oranica, izmeštanje reka i nestajanje sela, a kada se eksploatacija okonča, ostaje površina koja liči na mesečev pejzaž. To je neminovnost i danak koji ovaj kraj plaća za dobro cele zemlje. Ipak, novonastalo okruženje ima sjajne kapacitete koji se u Lazarevcu planiraju iskoristiti na pravi način.
Jedan deo tih površina je rekultivisan. Brdovita područja pošumljena su, a u udolinama formirana su mala jezera, što ovaj prostor čini idealnim za rekreativni odmor. Na ovim prostorima postoji preko dvadeset malih jezera okruženih živopisnom šumom. Sve su to potencijali koji se mogu iskoristiti kako za rekreativni tako i za sportski turizam. Kulturno-istorijsko nasleđe: spomen-obeležje knezu Stanoju, jednom od prvih koga su dahije pogubile uoči Prvog srpskog ustanka; Staro vojničko groblje, Spomen-kosturnica poginulih u Prvom svetskom ratu, Vrače brdo kao podsetnici na čuvenu Kolubarsku bitku, Moderna galerija, ambijentalna celina „Kamengrad“, „Čarobni vrt“ vajara Bogosava Živkovića u selu Leskovcu, izuzetna turistička atrakcija koja je postala poznata široj javnosti kada ju je posetio nekadašnji američki predsednik Džimi Karter. Verski turizam: Hram Svetog velikomučenika Dimitrija - Spomen kosturnica ratnika izginulih u Kolubarskoj bici 1914. godine, crkve brvnare u Vreocima, Baroševcu i Brajkovcu, manastir u Ćelijama u kome su, po legendi, boravili Sveti vrači Kuzman i Damjan...
Sportsko-rekreativni turizam: savremeni Sportski centar, strelište „Tamnava“, jezero Očaga i još 20 jezera u okolini Lazarevca. Rekreativni kompleks Očaga zauzima posebno mesto u turističkoj ponudi Lazarevca. Leži neposredno uz magistralni put prema Čačku, Užicu i dalje prema moru. Udaljen je od Beograda svega 55 km. Jezero ima izvorsku vodu koja se svakodnevno filtrira savremenim uređajima i podleže propisima rečnih voda koje se koriste za kupanje i sportove na vodi. Dubina jezera je 6 metara, a kapacitet oko 6.000 kupača dnevno. Izgrađene su dve olimpijske skakaonice sa po tri nivoa, tobogan sa bazenom za decu i omladinu. Prostor oko samog jezera je zatravljen i uređen stazama za šetače i klupama. Oko jezera su urađeni tereni za male sportove ( odbojka na pesku, fudbal na pesku... ). Jezero je osvetljeno tako da se i noću može koristiti za različite manifestacije. Posetiocima su na raspolaganju restoran i veliki parking. To je veliki kompleks koji je samo delom izgrađen, a pruža mogućnosti za pravljenje sportskog kampa, ili vikend odmarališta, nadomak Beograda sa svim mogućim pratećim sadržajima.

Medija centar će, kroz svoje medijske sadržaje predviđane ovim projektom, beogradskoj i srpskoj publici prikazati najznačajnije turističke atrakcije i potencijale Lazarevca.